ไปถึงกรุงลอนดอน แล้วระวังอย่าไปซื้อของที่เขาอิมพอร์ตมาจากประเทศไทยนะครับ โดยเฉพาะเสื้อผ้าและของใช้พื้นบ้านแบบแปลกๆ ส่วนมากสั่งทำจากต่างประเทศทั้งนั้น เพราะตอนซื้อไม่เท่าใหร่ แต่ตอนกลับมาเจอที่เมืองไทยแล้วมันน่าอาย จะเอาไปฝากใคร เดี๋ยวจะโดนกล่าวหาว่ามาซื้อเอาแถวนี้ ผู้เขียนว่าบางคนน่าจะเคยมีประสบการณ์แบบนี้ …จะขำก็ขำไม่ออก เจ็บใจมากกว่า
ไปถึงประเทศอังกฤษ…ถ้าเตรียมเงินไปเยอะๆ ตั้งใจจะใช้จ่ายจริงๆ ก็ต้องพวกยี่ห้อดังๆ ละครับ กินอยู่อย่างผู้ดีอังกฤษ เข้าห้างหรูที่มีอยู่ในหลายแห่ง โดยเฉพาะใจกลางเมืองแถว Oxford Street แต่ถ้าจะเดินชมบ้านเมืองไป หาซื้อของที่ถูกใจไปด้วยไปซื้อของตามสไตล์ผู้เขียน…จะไม่ใช่แบบนั้นครับ ออกแนวเข้าถึงชาวบ้าน และประหยัดหน่อยๆ
ร้านค้าต่างๆในบ้านเขาค่อนข้างน่าสนใจ เพราะสินค้าจะแตกต่างไปจากที่เราคุ้นเคย อย่างร้านของมือสอง ส่วนมากสินค้ายังใหม่ๆ อันนี้ไม่นับเสื้อผ้ามือสองนะครับ ผมก็ไม่กล้าซื้อเหมือนกัน คนที่นั่นคงขี้เบื่อกระมัง เอาของที่ยังดีๆ มาขาย หรือเพื่อเอาไปซื้อของรุ่นใหม่ๆ ขอเริ่มจากกล้องตัวที่อยู่ในภาพข้างบนนี้เลยนะครับ Minox 35AL กล้องที่ใช้ฟิล์ม 35 ที่มีขนาดกระทัดรัดอันเลื่องชื่อ ได้ชื่อว่าเป็นกล้องสายลับในยุคนั้น ผมซื้อในร้านค้ามือสองในย่าน Nothing Hill Gate เป็นราคาไทยก็ประมาณสองพันกว่าบาท ที่จริงผมก็ไม่ใช่นักเล่นกล้อง แต่เห็นว่ามันน่ารักดี เลยซื้อมาเผื่อเป็นของฝากสำหรับคนที่ชอบสะสม แต่ยังตัดใจให้ใครไม่ได้ ก็เลยเก็บสะสมไว้จนถึงทุกวันนี้
ท่านชอบหาซื้อของสะสม แนะนำว่าอย่าเข้าร้านของฝาก เพราะส่วนมากจะคุณภาพไม่ค่อยดี หาของอย่างอื่นตามร้านที่เราไปเที่ยวดีกว่าครับ เช่น โถโลหะใบเล็กน่ารักๆ มีคำว่า London ติดมาด้วย ผมว่าดีกว่าพวกโปสการ์ดหรือ souvenir เยอะเลยครับ อันนี้ผู้เขียนหยิบมาจากสินค้ากองใหญ่ๆ ในร้านแห่งหนึ่งที่ตลาด Portobello Market เข้าใจว่าไม่ใหม่จริง ของทำขึ้นใหม่เพื่อให้ดูเก่า แต่ก็ทำได้คุณภาพดี ให้คนที่ชอบสะสมของน่ารักๆ ก็น่าจะดีนะครับ หรือเดินเข้าที่ทำการไปรษณีย์ ก็ไปเจอของฝากอีกแบบคือแสตมป์ เขาทำเป็นชุดแบบน่ารักๆให้เราซื้อไปสะสม ก็เป็นของฝากได้อย่างดีทีเดียว
ผมกำลังจะบอกว่า การหาซื้อของที่นั่นหรือซื้อของฝาก ควรกระทำแบบไม่ต้องตั้งใจมาก แบบจะไปซื้อผ้าก็ต้องไปพาหุรัด ซื้อคอมพิวเตอร์ก็ต้องพันทิพย์ การท่องเที่ยวไปด้วย ชมบ้านชมเมืองไปด้วย ได้เห็นสิ่งแปลกๆใหม่ๆ เยอะกว่าการจ้องแต่จะไปในที่ๆคนไปกันบ่อยๆ เช่น เวลาคุณไปเดินถ่ายรูปแถวๆ สถานี London Bridge ก็ไปเดินชิมอาหารท้องถิ่นในตลาดเก่าแก่แห่งหนึ่งชื่อ Borough Market ที่มีอาหารอร่อยๆมากมายให้เลือกรับประทาน แถมมีร้านของพื้นบ้านน่ารักๆ เช่นจานชามสวยๆ สำหรับคนที่ชอบสะสมของแบบนี้ หรือที่ Covent Garden นอกจากจะมีโชว์จำอวดให้ดูสนุกๆแล้ว ยังมีตลาดนัดที่มีของราคาไม่แพงให้เลือกซื้อมากมาย หากเดินข้ามไปอีกฝั่งก็จะเป็นร้านค้าเล็กๆ ย่อยๆ เต็มไปหมดคละเคล้ากันไปแทบทุกรูปแบบ ตั้งแต่ร้านเสื้อผ้า สินค้าท้องถิ่น สินค้าแปลกๆจากถิ่นต่างๆ ร้านโหราศาสตร์ ไปจนถึงร้านหนังสือการ์ตูนหายากสำหรับนักสะสมตัวจริง
ถ้าคุณตั้งใจจะไปเดินห้าง Harrods อันโด่งดัง ก็อาจจะเข้าไปหลงในนั้นเพราะมันใหญ่มาก หมดไปเป็นวันได้ พอเดินออกมา คุณจะเสียดายว่าร้านค้าที่รายรอบอยู่แถบๆนั้น น่าเดินเล่น น่าเดินดูสินค้าเป็นอย่างมาก ร้านขายสินค้าที่น่าสนใจมีอยู่มากมายในแทบทุกจุดของเมือง ผมเคยไปเดินเล่นแถบชานเมืองไกลถึง Greenwich ก็ไปเจอตลาดนัดของที่นั่น มีสินค้าแปลกๆ น่าซื้อมากมาย กว่าจะออกมาได้ก็หมดไปเป็นชั่วโมงๆ
การชื่มชมบ้านเมืองของกรุงลอนดอน จึงไม่ควรกำหนดว่าวันใหนเป็นวันเที่ยว วันใหนเป็นวันจ่าย แนะนำว่าให้เที่ยวไป ซื้อไปพร้อมๆกัน ถ้ารีบกินรีบเที่ยว คุณก็พลาดหลายสิ่งดีๆ อีกเยอะเลยละครับ